کد مطلب:41891 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:24

گنجینه پرسمان » تاريخ و سيره

در جنگ تبوك، قرآن با كساني كه از رفتن به جنگ، سرباز زدند، چه برخوردي كرد؟

قرآن با شدت هر چه تمامتر مردم را به جهاد دعوت مي​كند، گاهي به زبان تشويق و گاهي به زبان ملامت و سرزنش، و گاهي به زبان تهديد، با آنها سخن مي​گويد و از هر دري براي آماده ساختن آنها وارد مي​شود.



نخست مي​گويد «اي كساني كه ايمان آورده​ايد، چرا هنگامي كه به شما گفته مي​شود در راه خدا و به سوي ميدان جهاد حركت كنيد سستي و سنگيني به خرج مي​دهيد»؟ توبه/38.



البته اين وضع گروهي از مسلمانان ضعيف الايمان بود نه همه آنان.



سپس با سخن ملامت​آميزي مي​گويد «آيا به زندگي دنيا، اين زندگي پست و زودگذر و ناپايدار، بجاي زندگي وسيع و جاودان آخرت راضي شديد؟ با اين كه فوائد و متاع زندگي دنيا در برابر زندگي آخرت يك امر ناچيز بيش نيست». توبه/38.



چگونه يك انسان عاقل تن به چنين مبادله زيانباري ممكن است بدهد، و چگونه متاع فوق​العاده گرانبها را به خاطر دستيابي به يك متاع ناچيز و كم​ارزش از دست مي​دهد؟ سپس مسئله را از لحن ملامت آميز بالاتر برده و شكل يك تهديد جدي به خود مي​گيرد و مي​گويد «اگر شما به سوي ميدان جنگ حركت نكنيد خداوند به عذاب دردناكي مجازاتتان خواهد كرد». توبه/39.



و اگر گمان مي​كنيد با كنار رفتن شما و پشت​كردنتان به ميدان جهاد چرخ پيشرفت اسلام از كار مي​افتد و فروغ آئين خدا به خاموشي مي​گرايد سخت در اشتباهيد زيرا «خداوند گروهي غير از شما از افراد با ايمان و مصمم و مطيع فرمان خود را به جاي شما قرار خواهد داد». توبه/39.



گروهي كه از هر نظر مغاير شما هستند نه تنها شخصيتشان بلكه ايمان و اراده و شهامت و فرمانبرداريشان غير از شما است.



«و از اين رهگذر هيچ​گونه زياني نمي​توانيد به خداوند و آئين پاك او وارد كنيد». توبه/39.

---

قصه هاي قرآن


حضرت آيت الله مكارم شيرازي